“Op de illegale stortplaats in Waarschoot waarover het Nieuwsblad berichtte op 19 oktober bleek één van de breekpuinhopen tot 37 keer de wettelijk norm te overschrijden” zegt Peter Cousaert van Groen Lievegem. “Het terrein is nu opgeruimd, maar we zijn wel verbouwereerd over de gang van zaken. De volksgezondheid stond op het spel. Het bestuur handelde veel te traag. De vraag is wie verantwoordelijk is voor dit gebrek aan doortastend optreden. We vragen daarenboven een duidelijke aanpak van toekomstige gelijkaardige problemen.”

Evaluatie en blik op de toekomst

Groen wenst een goede evaluatie van welke stappen wel of niet werden gezet en wie waarvoor verantwoordelijk is. We willen daar nu geen grote uitspraken doen, maar duidelijkheid is noodzakelijk. Groen kaart het gebrek aan daadkracht met betrekking tot milieudelicten al jaren aan. We vragen aan het nieuwe gemeentebestuur om opvolging van milieudelicten een belangrijke plaats te geven in het nieuwe bestuursakkoord.

Daarenboven zijn excuses ook op zijn plaats voor de calvarietocht die het bestuur de buurtbewoonster liet ondergaan. Vraag is ook wie zal instaan voor de kosten die de buurtbewoner heeft gedaan om beweging in het dossier te krijgen.

Eigen staal heropent discussie

De bal gaat pas aan het rollen als de buurtbewoonster na anderhalf jaar in augustus besluit zelf stalen te nemen. Ze maakte haar vermoeden van asbeststortingen al verschillende keren over aan de bevoegde schepen en ambtenaar. De alarmbellen gingen toen niet af bij de gemeente.

Uit het eigen staal blijkt asbestvervuiling, zij het een kleine overschrijding van de maximum toegelaten waarden . De gemeente grijpt niet doortastend in (zie relaas van de feiten). Er is bijkomende druk van de buurtbewoonster nodig vooraleer de gemeente half september zelf officiële stalen laat nemen.

Vier dagen voor de verkiezingen (10 oktober 2018) bereiken de resultaten van het officieel staal het bestuur. Daaruit blijkt dat één van de breekpuinhopen 3700 mg/kg asbest bevatten. Dat is maar liefst 37 keer het wettelijke maximum en dus veel hoger dan het staal van de buurtbewoonster deed vermoeden.

Situatie opgelost, maar duidelijkheid is nodig

“De gemeente gaf na lang talmen opdracht om het terrein met asbest te laten ontruimen.
Dit was ook voor Groen de prioriteit en werd deze week uitgevoerd”, zegt Peter Cousaert. “Nu de grootste problemen van de baan zijn, willen we weten hoe dit zo lang kon aanslepen en wie waarvoor verantwoordelijk is. Deze aanpak is minstens onprofessioneel te noemen. Ook nog niet alle illegale breekpuin met mogelijks kleine doses asbest zijn weg.” Maar er is wellicht meer. Eén verklaring is dat dit dossier niet bekend mag worden voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14/10.

Er was uiteindelijk een brief van een advocaat met een dreigement tot gerechtelijke stappen nodig, vooraleer het bestuur zelf echt in actie schiet en een brief schrijft aan het bedrijf dat de illegale stortingen deed. De vraag blijft waarom het bestuur drie extra weken nodig heeft en waarom de gedupeerde buurtbewoonster geen informatie krijgt?

Het asbestprobleem werd door het gemeentebestuur ook geminimaliseerd, onder andere door te stellen dat het over vastzittend asbest ging. Het rapport over het staal toont dat dat onjuist is. De volksgezondheid liep wel degelijk gevaar.

Het bestuur kaatst de bal ook meermaals terug naar de buurtbewoonster. Een keer meldde de burgemeester dat dit gaat om een dispuut tussen twee burgers dat gewoon via de burgerlijke rechtbank kan worden opgelost. Een tweede keer was nog cynischer: in een brief van de advocaat van de gemeente wordt enkele weken geleden ineens luidop de vraag gesteld of de buurtbewoonster niet gewoon zelf asbest had gestort.